เรียนภาษาเยอรมัน - คำสรรพนาม

ในภาษาเยอรมัน สรรพนาม (Pronomen) จะเปลี่ยนรูปไปตาม การก (Kasus) ซึ่งบ่งบอกหน้าที่ของคำนั้นๆ ในประโยค คล้ายๆ กับภาษาไทยที่เราใช้คำว่า "ฉัน" (ประธาน) "ฉัน" (กรรม) หรือ "ของฉัน" (เจ้าของ) แต่ในภาษาเยอรมันจะมีการเปลี่ยนรูปของคำไปเลย

หลักๆ ที่ต้องรู้จักคือ 4 การก ได้แก่:

1. Nominativ (ประธาน): ใช้เมื่อสรรพนามทำหน้าที่เป็น ผู้กระทำ ในประโยค (ใคร/อะไรเป็นคนทำ?)

2. Akkusativ (กรรมตรง): ใช้เมื่อสรรพนามทำหน้าที่เป็น ผู้ถูกกระทำ (โดนอะไร? หรือทำกับใคร?)

3. Dativ (กรรมรอง): ใช้เมื่อสรรพนามเป็น ผู้รับผล หรือกรรมรองในประโยค (ทำให้ใคร? ให้แก่ใคร?)

4. Genitiv (เจ้าของ): ใช้เพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ (ของใคร?) ปัจจุบันในภาษาพูดมักใช้ von + Dativ แทน แต่ก็ยังสำคัญในภาษาเขียน

ตารางสรุปสรรพนามส่วนบุคคล (Personalpronomen)

ตารางนี้จะสรุปสรรพนามที่ใช้แทนบุคคลในหน้าที่ต่างๆ คือ ประธาน (Nominativ), กรรมตรง (Akkusativ) และกรรมรอง (Dativ) ครับ

บุรุษ	ประธาน (Nominativ)	กรรมตรง (Akkusativ)	กรรมรอง (Dativ)	ความหมาย
เอกพจน์บุรุษที่ 1	ich	mich	mir	ฉัน
เอกพจน์บุรุษที่ 2	du	dich	dir	เธอ (แบบเป็นกันเอง)
เอกพจน์บุรุษที่ 3 (ชาย)	er	ihn	ihm	เขา (ผู้ชาย)
เอกพจน์บุรุษที่ 3 (หญิง)	sie	sie	ihr	เขา (ผู้หญิง), หล่อน
เอกพจน์บุรุษที่ 3 (กลาง)	es	es	ihm	มัน
พหูพจน์บุรุษที่ 1	wir	uns	uns	พวกเรา
พหูพจน์บุรุษที่ 2	ihr	euch	euch	พวกเธอ (แบบเป็นกันเอง)
พหูพจน์บุรุษที่ 3	sie	sie	ihnen	พวกเขา
รูปสุภาพ	Sie	Sie	Ihnen	คุณ, ท่าน, พวกคุณ

ตัวอย่างง่ายๆ เพื่อให้เห็นภาพ:

• ประธาน (Nominativ): Ich kaufe ein Buch. ( ฉัน ซื้อหนังสือ)

• กรรมตรง (Akkusativ): Er sieht mich. (เขาเห็น ฉัน)

• กรรมรอง (Dativ): Er gibt mir ein Buch. (เขาให้หนังสือ แก่ฉัน)

ตารางสรุปสรรพนามแสดงความเป็นเจ้าของ (Possessivpronomen)

คำที่คุณถามมาอย่าง "meine" คือสรรพนามแสดงความเป็นเจ้าของ ซึ่งจะเปลี่ยนรูปไปตาม เพศ และ การก (Kasus) ของคำนามที่มันไปขยายด้วยครับ

ตารางข้างล่างนี้คือรูปพื้นฐานใน การกประธาน (Nominativ)

ประธาน	เพศชาย (Maskulin)	เพศหญิง (Feminin)	เพศกลาง (Neutral)	พหูพจน์ (Plural)	ความหมาย
ich	mein	meine	mein	meine	ของฉัน
du	dein	deine	dein	deine	ของเธอ
er/es	sein	seine	sein	seine	ของเขา/ของมัน
sie	ihr	ihre	ihr	ihre	ของหล่อน
wir	unser	unsere	unser	unsere	ของพวกเรา
ihr	euer	eure	euer	eure	ของพวกเธอ
sie/Sie	ihr/Ihr	ihre/Ihre	ihr/Ihr	ihre/Ihre	ของพวกเขา/ของคุณ

หลักการใช้ง่ายๆ:

• ถ้าคำนามที่ตามมาเป็น เพศชาย (der) หรือ เพศกลาง (das) จะใช้รูปพื้นฐาน เช่น mein Vater (พ่อของฉัน), mein Buch (หนังสือของฉัน)

• ถ้าคำนามที่ตามมาเป็น เพศหญิง (die) หรือ พหูพจน์ (die) จะต้องเติม -e ต่อท้าย เช่น meine Mutter (แม่ของฉัน), meine Bücher (หนังสือหลายเล่มของฉัน)

ตัวอย่าง:

• Das ist mein Hund (der Hund - เพศชาย). (นี่คือสุนัข ของฉัน)

• Das ist meine Katze (die Katze - เพศหญิง). (นี่คือแมว ของฉัน)

• Das sind meine Freunde (die Freunde - พหูพจน์). (เหล่านี้คือเพื่อนๆ ของฉัน)

ตารางสรุปเปรียบเทียบทั้งหมด (Nominativ, Akkusativ, Dativ)

เพื่อให้เห็นภาพรวมชัดเจนที่สุด ลองดูตารางเปรียบเทียบนี้ครับ (ใช้ "mein" เป็นหลัก)

การก	เพศชาย (der)	เพศหญิง (die)	เพศกลาง (das)	พหูพจน์ (die)
Nominativ	mein	meine	mein	meine
Akkusativ	meinen	meine	mein	meine
Dativ	meinem	meiner	meinem	meinen

เคล็ดลับ: กฎการเติมคำลงท้าย (Endung) นี้ ใช้ได้กับสรรพนามเจ้าของทุกตัว ครับ ไม่ว่าจะเป็น dein (ของเธอ), sein (ของเขา), ihr (ของหล่อน/ของพวกเขา), unser (ของพวกเรา), euer (ของพวกเธอ), หรือ Ihr (ของคุณ) ก็จะผันตามตารางนี้เหมือนกันหมด

เช่น:

• Ich sehe deinen Vater. (Akkusativ, เพศชาย)

• Er gibt seiner Freundin Blumen. (Dativ, เพศหญิง)

• Wir spielen mit unseren Kindern. (Dativ, พหูพจน์)

หวังว่าตารางและคำอธิบายนี้จะช่วยให้คุณเข้าใจความแตกต่างและวิธีใช้สรรพนามในภาษาเยอรมันได้ดีขึ้นนะครับ 😊 ถ้ามีคำถามเพิ่มเติม ถามได้เลย!